-Onun içe dönük bir yanı vardı. Sürekli kendi içindeki madeni işliyordu. Fakat bu tarafını setrederek insanlarla iletişim kurmada kendine özgü bir tarz geliştirmiş usta bir eylem adamıydı aynı zamanda. Mesela topluluk önünde çıkıp konuşmaya hiçbir zaman yanaşmamıştır. Fakat aynı Zarifoğlu bazı önemli organizasyonların gerçekleşmesini sağlayan adamdır. Mavera dergisinde açtığı “Okuyucularla” sayfası sayesinde yüzlerce genci içerden ateşleyerek harekete geçirmiş, yazmayı kışkırtmış, bir oluşumu içine çekmiştir. Bu anlamda bir cazibe sahibiydi. (7)
-O, insan olarak büyük bir iç zenginliğine sahipti. Günlük yaşayışında içini insanlara açan biri değildi. Fakat bu, insanlarla ilişkiden uzak duran bir kişi olduğu anlamına da gelmiyor, hatta aksine çevreyle çok çabuk iletişim kurardı. Çok sempatik bir tarafı vardı. Onun ilişkilerindeki yapıyı anlatabilmek için şöyle bir ifade kullanacağım: İlişkileri kendinden kişilere ayrı ayrı özel hatlar sayesinde gerçekleşirdi. Tanıyanların her biri kendine ait bir Zarifoğlu’nu bilirdi. Sanki her insana, Zarifoğlu binasının ayrı bir penceresinden görünürdü. Bu sebeple ona çok yakın olduğunu hisseden insanlar bile bir gün hiç haberdar olmadıkları bir yönünü, meziyetini bir başkasından öğrenince şaşırırlardı. Kendisini tanıyanlar ilişkilerinin özel oluşunun tadını duyarlar ama onun iç dünyasını hiçbir zaman fethedemeyeceklerini de görürlerdi. Bütün bu ifadeler şu anlama da geliyor: Zarifoğlu sırlı bir insandı. (10)
-Cahit Zarifoğlu’nun sanatına ait zemin, kültürel olmaktan çok psikolojik bir karakter gösterir. En azından “psikolojik oluş” şair için belirleyici özelliktir. Hatta onun sanatında, kültürel olandan geçerek değil fıtri olana ulaşarak geleneksel olanla irtibat kurmak vardır. (143)
Büyüyenay Yayınları, 2016 basım, 3.baskı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder