SİYRETİ HATEMEN NEBİYYİN – EBUL HASAN EN-NEDVİ

-Cenab-ı Hakk, İbrahim ve İsmail Aleyhüsselamın neslini bereketlendirdi. Aile genişledi. Adnan’ın çocukları çoğaldı. Adnan, İsmail Aleyhüsselamın torunlarındandır. Adnan’ın neslinden Fihr İbn-i Malik parladı. Fihr’in çocukları arasından Kusayy İbn-i Kilab temayüz etti. Kusayy, sözü dinlenen ulu bir kişi idi. Mekke ve Kabe’nin idaresi ona aitti. Kabe’nin bakımı, zemzemin idaresi, hacıların ağırlanması, danışma meclisi niteliğindeki “Nedve” toplantısının idaresi ona verilmişti. Kabe’nin anahtarları ve savaşlarda açılan sancak onda idi. Hülasa Mekke’deki bütün şerefli işler onun elinde idi. Kusayy’ın çocukları arasından Abdimenaf zeka, olgunluk ve şerefiyle sivrildi. Haşim, Abdilmenaf’ın çocuklarının en büyüğü idi. Kavmin ulusu oydu. Zemzemin idaresi ve hacıların ağırlanması ona aitti. Haşim, Rasulullah’ın dedesi Abdülmuttalib’in babasıdır. Amcası Muttalib, İbn-i Abdimenaf’ran sonra zemzemin idaresini ve hacıların ağırlanmasını o üstlenmiştir. Haşim, kavminin içinde ecdadından hiçbir kimseni ulaşamadığı bir mevkie ulaşmıştır. Kavmi onu çok severdi. Fihr İbn Malik’in soyundan gelenlere “Kureyş” denmiştir. (13)

-Kureyş kabilesi İbrahim Aleyhisselamın ve kendi dedeleri olan İsmail Aleyhisselamın dinine bağlı kaldı. Yani tevhid inancı ve sadece Allah’a ibadet etmekten ayrılmadı. Bu durum içlerinde Amr İbn-i Luhayy’ın türemesine kadar devam etti. İsmail Aleyhisselamın dinini değiştiren ilk adam Amr oldu. Putlar dikti. Hayvanlar konusunda dokunulmazlık, saygı ve kesilmelerini yasaklama gibi hususları icad etti. (13-14)

-Başta Musab İbn-i Umeyr’in davetteki güzel metodu, kibar davranışı sayesinde ve diğer Müslümanların yerinde hareketleriyle Evs kabilesinin Abdüleşheloğullarından olan Üseyd ibn-i Hudayr ve Sa’d İbn-i Muaz Müslüman oldular. Bunlar kavimlerinin eşrafı idiler. Bunlardan sonra Abdüleşheloğulları tamamen Müslüman oldular. Artık Medine’de erkek ve kadın Müslümanların bulunmadığı hiçbir ev kalmadı. (59)

-Peygamber Efendimiz Ebva gazvesine bizzat katılmıştır. Allah’ın Rasulü’nün bizzat katıldığı ilk gazve budur. Bundan sonra gazve ve seriyyeler devam etmiştir. (75)

-Bedir savaşında müşriklerden 70 kişi öldürüldü; 70 kişi de esir alındı. Müslümanlardansa 6 kişi muhacirlerden, 8 kişi Ensar’dan olmak üzere 14 kişi şehid düştüler. (84)

-Uhud savaşında Müslümanlardan 70 kişi şehid düştü. Çoğunluğu Ensar idi. Müşriklerden ise 22 kişi öldürüldü. (98)

-Hicretin üçüncü yılında Adal ve Gare kabileleri kendilerine İslamiyeti öğretmeleri için Peygamberden öğretmen istediler. Bunun üzerine Peygamber(sav) de aralarında Asım İbn-i Sabit, Hubeyb İbn-i Adiy ve Zeyd İbn-i Desine’nin de bulunduğu ashabından 6 kişiyi gönderdi. Fakat adı geçen kabileler bunlara hıyanet ettiler ve çoğunu öldürdüler. (98-99)

-Rasulullah(sav) Amir İbn-i Malik’in ricası üzerine Amir’in kabilesini İslam’a davet etmek üzere ashabından bir grubu gönderdi. Bunlar Müslümanların seçkinlerinden 70 kişi idiler. Bu irşad heyeti yola çıkıp Bir-i mavne’de konakladılar. Sonra orada iken Süleymanoğullarından Usayya, Fi’l, Zekvan kabileleri gelip onları oldukları yerde kuşattılare. Ashab-ı Kiram kuşatıldıklarını görünce kılıçlarına sarılıp son nefeslerine kadar vuruştular. İçlerinden sadece Ka’b İbn-i Zeyd kurtulup Hendek Savaşında şehid oluncaya kadar yaşadı. (100)

-Hicretin 4.yılında Peygamber (sav) Necd bölgesinde oturan kabilelere savaş ilan etti. Sefere çıkıp Nahi denilen yerde konakladı. Peygamberle birlikte bu sefere çıkanlar 6 kişi idiler, bir de develeri vardı. Bu seferde bunların ayakları delinip tırnakları döküldüğünden ayaklarına bez parçası sarıyorlardı. Bu yüzden bu gazveye “Zatü’n-Nika = Yamalılar” adı verildi. İki taraf birbirine yaklaştılar, fakat aralarında bir çarpışma olmadı. Birbirlerinden korktular, orada Rasulullah(sav) Müslümanlara, “korku namazı” kıldırdı. (102)

-Hendek savaşında en büyük ihtimale göre Müslümanlardan 7 kişi şehid düşmüş, müşriklerden de 4 kişi öldürülmüştü. (112)

-Bizans imparatoru Herakliyüs, İran kisrası Ebruyez, Habeş Kralı Necaşi, Mısır hükümdarı Mukavkis Peygamber Efendimizin mektup gönderdiği hükümdarlardandır. (128)

-Rasulullah(sav) 1400’ü piyade, 200’ü süvari olan ordusuyla Hayber üzerine yürüdü. Peygamber(sav) Hudeybiye yolculuğuna katılmayanlara bu sefer katılma müsaadesi vermedi. Savaş sırasında yiyecek ve içecek taşımak, yaralılara hizmet etmek, hastaların tedavi etmek için Sahabilerin hanımlarından 20 kadarı bu sefere katıldı. (133)

-Rasulullah(sav) Mekke’ye Hicretin 8.yılı Ramazan ayının 20’sinden sonra Cuma günü güneş doğmadan girdi. (154)

-Tebük Seferiyle Peygamber’in sayıları 60’a ulaşan seriyyeleri ve gönderdiği müfrezeleriyle sayıları 27’ye baliğ olan savaşları sona ermiş oldu. Aslında hepsinde çarpışma olmamıştır. Bunların hepsinde her iki taraftan ölenlerin tamamının sayısı 1018’i geçmiyordu. Bu seriyye ve gazvelerin caydırıcı güçleriyle pek çok kimsenin canı ve kanı korunmuştu ki bunların sayısını ancak Allah bilir. (178-179)

İslami Neşriyat Yayınları, Konya, 1981 basım, Çeviren: İsmet Ersöz