AKP YENİ MERKEZ SAĞ MI – HAZIRLAYAN: ÜMİT KURT

-Menderes döneminde, Menderes köylüleri şehre getirmeye, onları zengin etmeye çalışıyordu. Köylülere eğitim hizmetleri götürmeye çalışıyordu. Turgut Özal, ilk şehir vurgusu yapan liderdir. Piyasa ekonomisini demokratikleştirmeyle, Türkiye’deki sosyalleşmenin önünü açmak istiyordu Özal. Bu süreçlerin sonunda şehirlerde taşradan gelen, kültürel değerlerini muhafaza eden yığınları işte AKP kucaklamıştır. (15)

-AKP’nin İslamiliği Orta Çağ’a dönüş biçiminde bir İslamilik değildir. Modernleşme sürecindeki bir İslamiliğin demokratik idaresidir. (16)

-MHP’nin seçim bildirgesinde, kuvvetli ve etkin icra vardı. Bu Batı siyasi literatüründe de var olan bir kavramdır. Parlamentoların ağır işlemesi karşısında hayatın dinamizmine uygun bir hükümet icrasıdır. Savcı bunu aldı, bunların kuvvetli icradan kastettikleri faşist diktatörlük dedi. MHP savunmasında dedi ki; bizim kuvvetli bir icradan kast ettiğimiz faşist bir diktatörlük değildir. Savunmanın hazırlıklarında ben de bulunduğum için, süreci iyi biliyorum. Bu anayasayla (12 Eylül Anayasası) da yapılmak istenen kuvvetli icra fikrini savunuyorduk biz. Fikrimiz iktidarda derken faşizm uygulamaları anlamında değil, bu fikir yani kuvvetli icra fikri iktidarda ama bu iktidarın mahkemesi kuvvetli icra fikrini faşizm olarak suçluyor anlamında söylemiştik. (19-20)

-Muhafazakâr rengi biraz daha artmış bir Menderes-Özal çizgisinde gördüğümüz muhafazakâr dozu daha fazla olan bir merkez sağ partisidir AKP. (32)

(Taha Akyol ile yapılan mülakat)

-AKP ise Türkiye’de cemaat ilişkilerini siyasi ilişki haline getirmiş bir partidir. (34)

-AKP’nin genel politikası genel çekirdeği genel gidişi tamamen dine dayalı bir siyasi hareket olma vasfıdır. (37)

-DP dönemindeki 10 yıl içerisinde ne Alevilik ne de Kürtlük tartışılmıştır. Celal Bayar ona ‘siyasi kürtçülük’ derdi. Olmadık biçimde özgündü. Yassıada’daki milletvekilleri içinde Baba-Dedeler bile vardı. Kürt şeyhleri, Kürt bilim adamları vardı. Homojen bir bünye kurmuşlardı. Kendi genel kurallarını, demokratik olmayan kurallarını yalnızca belli bir kesime değil bütün topluma uygulamışlardır. Onunda sonucu maalesef bir darbeyle bitmiştir. Ama özel olarak şunu ifade edeyim. Ben 1954 yılında rahmetli Fuat Köprülü ile Hasandede köyüne gittim. Kırıkkale’de. Ve gittiğimde şunu gördüm: Alevi dedeleri ile Köprülü’nün dil beraberliğini şaşkınlıkla izledim. O bir Hasandede nefesi okuyor, o iki tane okuyor. Büyük bir folklor ustasıydı biliyorsunuz Fuat Köprülü. Ve oradaki kaynaşmayı görmenizi isterdim. Sonra o Hasandede kötü biliyorsunuz en ayrılıkçı köy diye tanıtıldı Türkiye’de. (42)

-Rahmetli Berrin Menderes ile Karamanlis’i dans ederken görmüş bir adamım. (44)

-PKK’yı reddettiğiniz zaman karşısına hukuksal anlamda bir DTP konursa o zaman bu iş çok kolay çözülür. (57)

(Hüsamettin Cindoruk ile yapılan mülakat)

-Türkiye’de bir alternatif bir özgürlükçü sol çıkacak inşallah. Dolayısıyla o bir alternatif oluşturacak moderniteye inanmış Batıya düşman gibi bakmayan ama özgürlüklerde AKP’yle yarışan “Sen eksik yapıyorsun daha fazla özgürlük verelim” diyecek bir sol çıktığı vakit Türkiye rahatlayacak. (78)

-Ecevit dönemi solunu özlemiyorum sınıf çatışmasına dayalı bir solculuk yapıyordu Ecevit o zaman. Ben ona karşıydım ama şimdi zaten bir sınıf çatışmasından ziyade demokrasiyi kimlikler demokrasisi gibi algılamak gerekiyor diye düşünüyorum. (83)

(Nazlı Ilıcakla yapılan mülakat)

-MSP/RP İslamcı bir parti dii. Yani İslam ile siyaset arasında, ekonomi arasında, dış politika arasında çok sıkı bağlar kuran bir siyasi partiydi. Bu anlamda Türkiye’de özellikle 90’ların sık kullanılan tabirleriyle radikal İslamcılıkta bir artış söz konusu değildir. Hatta 2002’den itibaren bu anlamda Türkiye’de İslamcılıkta ve İslamcı seçmende bir azalmadan söz etmek daha doğru olacaktır. (94)

-… özellikle 90’dan sonra RP’ye giden ve onun Millî Görüş sistemlerini çıkartmasında etkili olan pek çok önemli isim o yıllarda aslında ANAP’lı veya DYP’li olabilirlerdi. Bu hususta DYP’ye ve Demirel’e göre Özal daha değişikti. Hani bir tarafta liberalleri, laiklik öncelikli sağ seçmeni tatmin etmek için Bedrettin Dalan’ı İstanbul’da belediye başkanı yaparken daha dindar oyları tutabilmek içinde rahmetli Eymen Topbaş’ı il başkanı yapmıştı. Fakat 1989 yerel seçimlerinde Özal’ı “Senin önem verdiğin birkaç tane başörtülü muhtemelen de RP’li seçmen ANAP’ın asıl ana gövdesi olan liberal kesim seçmenini küstürdü. Onun için de işte biz böyle bir yenilgiye uğradık” tezine inandırdılar. Bu Semra Hanım’ı İstanbul il başkanlığına, Mesut Yılmaz’ı da ANAP genel başkanlığına götüren süreçtir. (99)

-AKP’nin ekonomi politikası sanayileşmeye, refaha öncelik veren, gelir dağılımını düzeltmeyi amaçlayan bir ekonomi politika olmamıştır. Aksine varlıklıyı, zengini aşırı derecede kollayan bir politika olmuştur. Ondan dolayı da Türkiye’deki -yaygın sıfatıyla- ekonomik oligarşi ile arasında en ufak bir mesele dahi olmamıştır. (102)

-Az çok kendine göre bir etiği olabilecek bir kapitalizmden çok Türkiye bir yağma ekonomisine dönüşmüştür. (105)

-Bu insanların İslami konularla ilgili ciddi bir bilgi ve birikimleri olmadığını da söyleyebilirim. Batıyı bilmezlerde Şarkla ilgili de bir şey bilmiyorlar. Fıkıh, İslam felsefesi ya da kelam bunların üzerinde belki bir bilgileri olabilir diye düşünebilirsiniz, hayır bu da yok. Bu AKP topluluğunun standart İslam ile ilgisi, bilgisi Mızraklı İlmihalin, Karabaş Tecvidinin ötesine geçmez. (113)

-AKP’nin Kürt sorunu bahsinde attığı adımların Türkiye’deki Kürt meselesinin kaderinden daha ziyade Irak’ın kaderi ile büyük ölçüde bağlantılı olduğu kanaatindeyim. Bundan dolayı da bu değneğin bir ucu Amerika’dır, AB’dir bunların bu konudaki düşünceleridir, Türkiye’ye yönelik istekleridir. Öbür ucu da Türkiye2de ulus devlet için direnebilecek kurumlar ve seçmen kitlesidir. (115)

(Aydın Menderes ile yapılan mülakat)

Dipnot Yayınları, 2009 basım, 1.baskı.