-Osmanlı’da iktisat (ilm-i tedbir-i menzil) esasen kanaat ekonomisine dayanmakta, ihtiyaca göre üretimi hedeflemekte, tüketimi (aşırısına israf denilir ki haramdır) belli bir seviyede tutarak, hayır hasenatı teşvik etmekte idi. İthalat serbest, ihracat neredeyse yasaktı. Osmanlı kendi yolunu zaruretler icabı terk edip Frenk usullerini benimsemeye başladığında (biri adaleti öteki sömürüyü esas alır) iktisat ilminin karşılığı olarak “ilm-i servet” tabiri kullanılmaya başlandı. (Misal; Münif Paşa)
-Avustralya’da yapılan bir araştırmaya göre 25 yaşından büyüklerde bir saat televizyon izlemek ortalama yaşam süresini 22 dakika kısaltıyormuş. Bir sigara ise 11 dakika kısaltıyor. (17 Ağustos 2011, Radikal)
-Dijital aletlerden binlerce çiçek adı, görüntüsü edinip ezberliyoruz. Ama kırlara çıkıp bir çiçek koklamadan geçiyor ömrümüz.
- Batı, çalıştırdığı kölelerin sırtından akan kırbaç kanının her gece rüyalarını kaplayan kâbusundan kurtulamıyor.
-Kentsel dönüşüm, şehir hayatında mekânın, onunla beraber insan ilişkilerinin ve hayat tarzının değişmesidir.
-Aletleri doğuran yeni teknolojiyi yoğuran ideolojidir. Otomobil bir ideolojinin ürünüdür.
-Tüm iktisadiyatın kalbi olan “banka” dışında bir alternatif düşüneceğimize “İslami banka” peşinde koşuyoruz.
-Japonları geleneklerine bağlı olması bir menkıbedir. Tersine “tek tip” olmaya can atan en disiplinli topluluk Japonlardır. İşini kaybedenlerin intihar ettiği söyleniyor. Bu “tek tip” hayat faşizminin dik alasıdır.
-Size Namık Kemal’i örnek vereyim. Söylendiğine göre İkdam’da yazarken odada bir aşağı bir yukarı dolaşır iki kâtibe aynı anda iki makale yazdırırmış. Biri iç politika, öteki dış politikaya dair. Henüz 23 yaşında. Şimdilerde bu yaştakiler doğru dürüst bir dilekçe yazamıyor.
-Türkiye’de “Halk Kültürü” konusuna ilk değinen Ziya Gökalp olmuş, İngilizce “folklor” karşılığı olarak “halkiyat” terimini kullanmıştır.
-“Sokak çocuğu” denilen hadisenin ta dibinde mahallenin yıkımı, sokağın ölümü yatmaktadır.
Dergah Yayınları, 2014 basım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder